เลือกตั้งยังไง ประชาธิปไตยก็ไม่มา

เมื่อวานนี้ (19 กรกฎาคม 2566) ผลการลงมติ 395 เสียงต่อ 312 เสียง ห้ามเสนอชื่อนายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ หัวหน้าพรรคก้าวไกล เป็นครั้งที่ 2 ยุติโอกาสการก้าวขึ้นมาเป็นนายกฯ โดยชอบธรรมของแคนดิเดตจากพรรคการเมืองที่ได้รับเสียงเลือกตั้งมาเป็นอันดับ 1 ควบคู่กับคำสั่งให้นายพิธาหยุดปฏิบัติหน้าที่ชั่วคราวจากกรณีถือหุ้นไอทีวี คงสร้างความเดือดดาลและสิ้นหวังให้กับใครหลายๆ คน จนเกิดคำพูดที่กลับมาย้อนคิดว่า “แล้วเราจะเลือกตั้งไปทำไม” ในเมื่อสุดท้ายอำนาจการเลือกอนาคตของประเทศไม่เคยเป็นของประชาชน . บรรยากาศของความหวังที่ครั้งหนึ่งเคยแพร่สะพรั่งทั่วไทยหลังการเลือกตั้งเมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม บัดนี้ ได้แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกโกรธแค้น หมดหวังและตายด้านกับความวิปริตของระบอบการเมืองไทย . กลับกันเหล่าชนชั้นนำผู้สูบเลือดสูบเนื้อจากประชาชนชาวไทยอยู่ตลอดเวลา คงเฉลิมฉลองอยู่กับความสำเร็จของพวกเขาในการหยามเหยียดอำนาจของประชาชนได้เป็นอีกครั้ง สำหรับเหล่าชนชั้นนำเหล่านั้นแล้ว ผลเลือกตั้งก็เป็นแค่โจทย์เลขที่พวกเขาต้องแก้ ไม่ใช่เสียงจากประชาชนที่พวกเขาต้องเคารพหรือเห็นพ้องต้องตามแต่อย่างใด มีหรือที่เครือข่ายผลประโยชน์ชนชั้นนำทั้งกลุ่มทุน ทหาร ศักดินา ตุลาการ … Continued